Podniesienie dna zatoki szczękowej – kiedy jest konieczne?

Współczesna implantologia pozwala na odtworzenie uzębienia nawet w najbardziej wymagających przypadkach. Jednak nie zawsze warunki kostne w jamie ustnej pacjenta są wystarczające do przeprowadzenia zabiegu wszczepienia implantu. 

Jednym z problemów, z którym często mierzą się chirurdzy twarzowo-szczękowi, jest niedobór kości w bocznym odcinku szczęki – tuż pod zatoką szczękową. Rozwiązaniem tego problemu jest zabieg podniesienia dna zatoki szczękowej, znany jako sinus lift.

W tym artykule wyjaśnimy, czym dokładnie jest zabieg podniesienia dna zatoki szczękowej, kiedy go wykonać, jak wygląda przebieg oraz jakie są przeciwwskazania i zalecenia po zabiegu.

Zabieg podniesienia dna zatoki szczękowej polega na chirurgicznym uniesieniu błony śluzowej wyściełającej zatokę szczękową oraz wprowadzeniu materiału kostnego lub biomateriału w przestrzeń powstałą pomiędzy dnem zatoki, a kością szczęki. Celem tego zabiegu jest zwiększenie ilości kości w górnym odcinku szczęki, co umożliwia późniejsze, bezpieczne wszczepienie implantów zębowych.

Zabieg wykonywany jest przez doświadczonego chirurga szczękowo-twarzowego lub chirurga stomatologicznego w warunkach ambulatoryjnych., w trudniejszych przypadkach w warunkach bloku chirurgicznego. W zależności od indywidualnych warunków anatomicznych pacjenta oraz rozległości procedury, można wyróżnić dwie metody wykonania zabiegu: otwartą i zamkniętą.

Zabieg sinus lift jest konieczny w przypadku pacjentów, u których:

• doszło do znacznej utraty kości w górnym odcinku szczęki,
• zatoka szczękowa znajduje się zbyt blisko jamy ustnej,
• planowane jest wszczepienie implantu zębowego w bocznym odcinku szczęki, a ilość kości jest niewystarczająca( cienki biotyp kostny)
• występuje anatomiczne zróżnicowanie budowy zatok szczękowych (np. bardzo niskie położenie dna zatoki),
• od utraty zębów minęło wiele lat, co doprowadziło do zaniku kości.

W praktyce klinicznej najczęściej konieczność wykonania sinus liftu pojawia się u pacjentów planujących uzupełnienie braków w rejonie zębów przedtrzonowych i trzonowych w szczęce. Bez odpowiedniego przygotowania kości, wszczepienie implantu w tym obszarze byłoby niemożliwe lub ryzykowne.

Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym, choć w niektórych przypadkach można rozważyć znieczulenie ogólne lub sedację. Przebieg procedury różni się w zależności od wybranej techniki:

Stosuje się go zwykle w przypadku większych ubytków kostnych. Chirurg wykonuje nacięcie w dziąśle, a następnie tworzy tzw. „okienko kostne” w bocznej ścianie zatoki szczękowej. Po odsłonięciu błony Schneidera (wyściełającej zatokę) ostrożnie ją oddziela i unosi ku górze. W powstałą przestrzeń wprowadza materiał kostny, który z czasem ulega integracji z kością pacjenta.

Jest to mniej inwazyjna metoda, w której dostęp do zatoki uzyskuje się bezpośrednio przez miejsce przygotowane pod implant. Przy pomocy specjalnych narzędzi unosi się dno zatoki i jednocześnie wprowadza się materiał autogenny lub biomateriał.

W obu przypadkach proces gojenia trwa od kilku miesięcy – zwykle 6–9 miesięcy w metodzie otwartej oraz 4–6 miesięcy w metodzie zamkniętej. Dopiero po tym czasie możliwe jest bezpieczne wszczepienie implantu zębowego.

Chociaż zabieg ten jest stosunkowo bezpieczny i rutynowo wykonywany w nowoczesnych klinikach, istnieją pewne przeciwwskazania:

• aktywne infekcje zatok przynosowych,
• nieleczone choroby przyzębia,
• niekontrolowana cukrzyca,
• choroby nowotworowe,
• poważne schorzenia ogólnoustrojowe,
• niewystarczająca higiena jamy ustnej,
• palenie papierosów (istotnie zwiększa ryzyko powikłań).

Dlatego przed kwalifikacją do zabiegu konieczna jest szczegółowa diagnostyka, w tym badanie CBCT (tomografia stożkowa), która pozwala ocenić strukturę kości i położenie zatoki szczękowej.

Jak każdy zabieg chirurgiczny, także podniesienie dna zatoki niesie ze sobą pewne ryzyko powikłań, choć występują one rzadko. Należą do nich:

• perforacja błony śluzowej zatoki,
• zakażenie lub zapalenie zatoki szczękowej,
• obrzęk, ból i krwiaki po zabiegu,
• utrata przeszczepionej kości,
• brak integracji materiału z kością pacjenta.

Odpowiednie przygotowanie, doświadczenie chirurga oraz przestrzeganie zaleceń pooperacyjnych minimalizują ryzyko tych komplikacji.

Cena zabiegu zależy od wielu czynników, takich jak:

• metoda (otwarta czy zamknięta),
• rodzaj użytego materiału kostnego,
• lokalizacja kliniki,
• stopień skomplikowania przypadku.

W naszej klinice Ortognatyka w Warszawie, koszt zabiegu zaczyna się od. 5000 zł, jednak ostateczna wycena ustalana jest indywidualnie po konsultacji i diagnostyce radiologicznej.

Bez odpowiedniego przygotowania kości, implanty zębowe w odcinku bocznym szczęki mogą się nie przyjąć, co grozi koniecznością ich usunięcia i kolejnym leczeniem. Zabieg sinus lift znacząco zwiększa szanse na trwałe i bezpieczne osadzenie implantów, nawet w przypadku pacjentów z dużym zanikiem kości.

Dzięki zaawansowanym technikom i materiałom stosowanym w nowoczesnej chirurgii, dzisiaj możliwe jest skuteczne odtworzenie warunków kostnych nawet u pacjentów, którzy przez wiele lat nie mieli zębów w odcinku bocznym.

Jeśli planujesz leczenie implantologiczne, ale obawiasz się, że może być potrzebne podniesienie dna zatoki szczękowej – zapraszamy na konsultację do naszej kliniki chirurgii szczękowo-twarzowej. Wykonamy niezbędne badania, ocenimy warunki kostne i zaproponujemy najlepsze rozwiązanie dopasowane do Twojego przypadku.

Nie czekaj – nowy uśmiech może być bliżej, niż myślisz.