Zatoka szczękowa

Zatoka szczękowa (zwana również zatoką policzkową lub zatoką maxilliaris) jest jedną z kilku paranasalnych zatok znajdujących się w kościach twarzy. Jest to największa z zatok przynosowych. Zatoki szczękowe znajdują się w kości szczęki, po obu stronach nosa, poniżej oczodołów. Mają kształt piramidy (z podstawą zwróconą ku nosowi) i są wyścielone błoną śluzową oraz wypełnione powietrzem. Z jamą nosową połączone są waskimi ujściami, którymi odprowadzany jest z nich śluz. Zatoki szczękowe odgrywają kilka ważnych funkcji. Pomagają w ogrzewaniu i nawilżaniu powietrza wdychanego przez nos, co jest kluczowe dla ochrony dolnych dróg oddechowych. Wpływają również na ton głosu, wzmacniając jego rezonans. Przestrzenie powietrzne w zatokach pomagają zmniejszyć ogólną masę kości czaszki. Diagnostyka schorzeń zatok szczękowych obejmuje rzede wszystkim obrazowanie za pomocą tomografii komputerowej (CT) lub rezonansu magnetycznego (MRI). Badania te pozwalają na dokładne obejrzene anatomii zatok i obecności ewentualnych nieprawidłowości.